Կյանքիս այս դժվար պահին
Սիրտըս վըշտով է լըցվել։
Մի աղոթք զըմայլելի
Ըշտապում եմ կրկնել։
Կա զարմանահրաշ մի ուժ
Բառերի մեջ ներդաշնակ։
Եւ շնչում է նրանցում
Սրբազնագույն հմայանք։
Հոգուց ծանր բեռի նման
Հավատդ ու լացդ են դուրս գալիս,
Տարակույսներն են ընկնում,
Եւ դառնում ես այնքա՜ն հանգիստ․․․
Բնօրինակ – https://www.culture.ru/poems/37093/molitva
Տարոն Փաշինյան 